Εδώ Πολυτεχνείο

Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, στην ηρωϊκή εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χούντας, το Νοέμβριο του 1973.

  Το Πολυτεχνείο συμβολίζει, όχι μόνο τον ηρωϊκό αγώνα αλλά και την ενότητα όλων των δημοκρατών. Οι αγώνες του Νοέμβρη αποτελούν την κορυφαία εκδήλωση της εφτάχρονης αντιδικτατορικής πάλης και μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές των αγώνων του λαού μας και της νεολαίας ειδικότερα για την ελευθερία.

  Τα ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ειρήνης, της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπο, παραμένουν ζωντανά και θα παραμένουν επίκαιρα και αναλλοίωτα, όσα χρόνια και αν περάσουν από εκείνη την εξέγερση

                                Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973, ώρα 9 π.μ.

Εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος. 

Αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του κινήματος.

 Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική που αποφασίζει να κατευθυνθεί στο Πολυτεχνείο. 

Στις 2.00 μ.μ., 5.000 περίπου φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, ενώ αρχίζει να συγκεντρώνεται και άλλος κόσμος. 

Η Πατησίων δονείται από τα συνθήματα κατά της χούντας. 

Οι φοιτητές της Αθήνας καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. 

Σύνθημά τους: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.

Κλείνουν οι πόρτες και στις 8.30 το βράδυ γίνεται η πρώτη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής. Αμέσως οι πρώτες προκηρύξεις σκορπίζονται στην Πατησίων που είχε κλείσει από τον συγκεντρωμένο κόσμο.

Πέμπτη 15 Νοέμβρη 1973.

Γέμισαν τα κτίρια του Πολυτεχνείου και το προαύλιο από φοιτητές και απέξω δεκάδες χιλιάδες λαού και μαθητών, που έρχονται κατευθείαν από τα σχολεία τους, φέρνοντας στους ελεύθερους και μαχητικούς φοιτητές όλο και περισσότερα τρόφιμα, φάρμακα κλπ.

Εκλέγεται Συντονιστική Επιτροπή που συμμετέχουν και δυο εργάτες, και σε ανακοίνωση της λέει: η εκδήλωση του Πολυτεχνείου είναι αντιφασιστική και αντιμπεριαλιστική.

Λειτουργεί νέος πομπός, που τώρα ακούγεται σ’ όλη την Αττική. 

Υπερηφάνεια και συγκίνηση κατέχει όλους τους Έλληνες που τ’ ακούνε:

«Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων.

Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό…

Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…»

Στη Θεσσαλονίκη και Πάτρα οι φοιτητές καταλαμβάνουν τα Πανεπιστημιακά κτίρια. Οι αγρότες από τα Μέγαρα ξεκινούν για την Αθήνα. Στο Αιγάλεω γίνονται επαναστατικές εκδηλώσεις και ακολουθούν τέτοιες στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Όλη η Ελλάδα συμπαρίσταται στους ελεύθερους αγωνιζόμενους φοιτητές.

Παρασκευή 16 Νοέμβρη 1973.

Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές 

«Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό».

Ώρα 7 και μισή μ.μ.

Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και κάνουν αφόρητη την ατμόσφαιρα. Ο λαός ανάβει φωτιές και τα εξουδετερώνει. Τώρα σφυρίζουν σφαίρες και οι πρώτοι νεκροί πέφτουν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Ο λαός στήνει οδοφράγματα, δεν υποχωρεί, παλεύει άοπλος, παραμένει στη θέση του.

Ώρα 12 τη νύχτα μπαίνει στην Αθήνα στρατός και τανκ και καταλαμβάνουν επίκαιρες θέσεις.

Σάββατο 17 Νοέμβρη 1983, ώρα 2 πρωινή.

Τα τανκ πλησιάζουν το Πολυτεχνείο.

«Φαντάροι, είμαστε άοπλοι, είμαστε τα νιάτα της Ελλάδος, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας» 
φωνάζουν οι φοιτητές και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καταγγέλλει στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα.

Ωρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ.Η πόρτα πέφτει, το τανκ γκρεμίζει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου κι ας είναι στα κιγκλιδώματα φοιτητές. Ρίχνονται ριπές. Στρατός και αστυνομικοί μπαίνουν στο προαύλιο. Οι φοιτητές προσπαθούν να φύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις. Πολλοί φαντάροι προστατεύουν και βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά τους κυνηγούν οι γενίτσαροι. 

Πολλοί συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην Ε.Σ.Α όπου βασανίζονται φρικτά.

Στις 3.20 δεν υπάρχει πλέον κανένας στο Πολυτεχνείο...

Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αρχή για το τέλος τους.

μέρος του χρονικού το πήρα από http://www.thourio.gr/manager/publish/article_97.shtml και από http://dim-sapon.rod.sch.gr

ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ .

Ξεκίνα να βλέπεις την παρουσίαση από το 5ο λεπτό. 

Πολυτεχνείο

Πηγή: Περί ανέμων,υδάτων και σχολείου

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ;

Α. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Από τον Α΄Σύλλογο Εκπαιδευτικων Αθήνας Π.Ε.
ΚΛΙΚ στην εικόνα, για να μεταφερθείτε στον σύνδεσμο:

Από τον Α΄Σύλλογο Εκπαιδευτικων Αθήνας Π.Ε.

Β΄ΒΙΝΤΕΟ

Video -παρουσίαση για την εξέγερση του πολυτεχνείου. 17 Νοέμβρη 1973.

                                           Γ. ΤΑΙΝΙΕΣ
Γράμματα στο μέλλον

Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που με ένα σύγχρονο τρόπο αναφέρεται στα γεγονότα του Πολυτεχνείου του 1973…Ένας νέος βρίσκει τυχαία ξεχασμένα γράμματα της μητέρας του από τις μέρες της εξέγερσης και μέσα από αυτά βιώνει μια πρωτόγνωρη συγκίνηση. 

Δ. ΠΟΙΗΜΑΤΑ

16 και 17 Νοέμβρη 1973

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973

Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.

Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,

Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,

Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, - πως μεγαλώνει

το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;

17 Νοεμβρίου

Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς,

πικρή πολιτεία,

αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι-

ποιος θα πει : περιμένω απ’ το μέσα μαύρο; 

Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια

μ΄ έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο

κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί,

και το μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια

ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω

απ’ τα καπνισμένα αγάλματα

κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη

στις λεωφόρους. 

Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους πυροβολισμούς

πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;

Γιάννης Ρίτσος

Αν θέλεις να λέγεσαι Άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις

τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές

Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες

μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά

στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.

Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι

για να γκρεμίζει την αδικία.

Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,

ούτε στιγμή να ξεχαστείς.

Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.

Μια στιγμή αν ξεχαστείς,

αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται

στη δίνη του πολέμου,

έτσι και σταματήσεις

για μια στιγμή να ονειρευτείς . 

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα

θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.

Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις

για να ζήσουν οι άλλοι.

Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι

ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι 

μπρος στα ντουφέκια!

του Τάσου Λειβαδίτη

Το αγόρι και η πόρτα

Εκεί που έπεσε
είναι μια κόκκινη λίμνη,
ένα κόκκινο δέντρο,
ένα κόκκινο πουλί.
Σηκώθηκε όρθια
η πεσμένη καγκελόπορτα-
χιλιάδες άλογα.
Λαός καβαλίκεψε.
Κομνηνέ! - φωνάξαμε.
Γύρισε και μας κοίταξε
δε φορούσε επίδεσμο
ούτε στεφάνι.
Άσπρα άλογα, κόκκινα άλογα
και μαύρα, πιο μαύρα-
καλπασμός, - η ιστορία
Να προφτάσουμε.

Γιάννης Ρίτσος

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Imagine All The People-beatles

Διονύσης Σαββόπουλος - Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ

 

Νίκος Ξυλούρης - Πότε θα Κάνει Ξαστεριά

ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ - ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ- ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πολυτεχνείο ΄73 χαρακτικά και ποιήματα

Πολυτεχνείο ΄73 χαρακτικά και ποιήματα

Πηγή: Περί ανέμων,υδάτων και σχολείου