ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ

Όταν σχηματίζουμε την προστακτική των σύνθετων ρημάτων πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν παίρνουν αύξηση. Π.χ θα πούμε στην οριστική του Αορίστου κατέγραψε ενώ στην προστακτική του Αορίστου κατάγραψε. Δες και άλλα ρήματα παρακάτω

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΤΟ ΡΗΜΑ 

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΥΞΗΣΗ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ	ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ
έγραψες	γράψε
έλυσες	λύσε
έπλυνες	πλύνε

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Οι προτάσεις που φανερώνουν ποιο είναι το αποτέλεσμα της πρότασης που προηγείται λέγονται 
αποτελεσματικές ή συμπερασματικές προτάσεις και είναι εξαρτημένες.

Οι προτάσεις αυτές εισάγονται (αρχίζουν) με τους αποτελεσματικούς συνδέσμους      ώστε, που 

ή με φράσεις   (ώστε να, που να, με αποτέλεσμα να).

Παράδειγμα

Οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εξοχή, ώστε να γιορτάσουν την άνοιξη με γλέντια στους αγρούς.

Από το βιβλίο  της Γραμματικής μας

Οι δάσκαλοι του Γένους

Οι δάσκαλοι του Γένους

Τον  πρώτο καιρό της σκλαβιάς στους Τούρκους  το σκοτάδι της αμάθειας σκέπασε  τον ελληνισμό. Οι περισσότεροι λόγιοι του Βυζαντίου κατέφυγαν στη χριστιανική Δύση. Ο σκλαβωμένος λαός έμεινε χωρίς δασκάλους και σχολεία.

Στην  προσπάθεια να βγει το σκλαβωμένο Γένος (οι σκλαβωμένοι Έλληνες)  από την αμάθεια και τη δουλεία βοήθησαν πολύ                  

« οι δάσκαλοι του Γένους».

Αυτοί ήταν μορφωμένοι άνθρωποι  που είχαν φλογερή αγάπη για την πατρίδα και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας συνέβαλαν, με την προφορική διδασκαλία τους ή με τα κείμενα τους, στην καλλιέργεια της ελληνικής παιδείας. 

Αρκετοί από τους δασκάλους του Γένους ήταν ή έγιναν αργότερα κληρικοί.

Μουσείο ελληνικής ιστορίας Π.Βρέλλης. Κέρινα ομοιώματα

Ο Αθανάσιος Ψαλίδας

       Πού σπούδαζαν οι δάσκαλοι του Γένους ;

Άλλοι σπούδαζαν στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, άλλοι στις 
Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, άλλοι  στα Ιόνια νησιά,άλλοι στο εξωτερικό.

1.  στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα 

2.  στα Ιόνια Νησιά

3.  στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες 

4.  στο εξωτερικό( Βενετία ,Ρώμη, Ρωσία,  Βιέννη)           

Πού δίδασκαν οι δάσκαλοι του Γένους;

1. σε ναούς,

(Ελάχιστα σχολεία υπολειτουργούσαν σε ελληνικές περιοχές μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα,  το σχολείο γινόταν στις εκκλησίες και τα μοναστήρια.)

Το σχολείο των Τρικάλων, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, λειτουργούσε, ήδη, το 1543 στον ναό της Επίσκεψης

2. σε σχολεία

Από τον 17ο αιώνα αρχίζουν να λειτουργούν κάποια  σχολεία και τον 18ο αιώνα ακόμη περισσότερα.

Σκηνή διδασκαλίας, από το εξώφυλλο του βιβλίου Αλφαβητάριον Μικρόν… Βιέννη 1816

▲ Περιοχές όπου λειτούργησαν σχολεία στον ελληνικό χώρο κατά τον 18^ο αιώνα

3. σε δημόσιους χώρους

Τι έγραφαν  οι δάσκαλοι του Γένους;



 Έγραφαν βιβλία, που τα τύπωναν με την υποστήριξη της Εκκλησίας,
 των Φαναριωτών ηγεμόνων ή φιλομαθών εμπόρων.

Η «Οκτώηχος» χρησιμοποιήθηκε ως Αναγνωστικό
στα σχολεία την εποχή της Τουρκοκρατίας

Οκτώηχος

ο «Μέγα Αλφαβητάριο» εκδόθηκε στη Βιέννη το 1771 

Έγραφαν επιστολές και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες.

Τι πρόσφεραν με το έργο τους οι δάσκαλοι του Γένους;

Με το έργο τους βοήθησαν :

1.στην ίδρυση σχολείων 

2. την τόνωση της ελληνικής παιδείας, 

3.στην ιδεολογική προετοιμασία της Μεγάλης Επανάστασηςτου 1821 

4. στην ανάπτυξη του Φιλελληνισμού στη Δύση.

Νεοελληνικός Διαφωτισμός

Οι ιδέες και τα κηρύγματα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού κυριαρχούσαν στη Δυτική Ευρώπη κατά τον 18ο και στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι νέες φιλελεύθερες και ριζοσπαστικές ιδέες έφτασαν γρήγορα και στην ελληνική Χερσόνησο, δυναμώνοντας την επαναστατική διάθεση των υπόδουλων Ελλήνων. Η πνευματική αυτή δραστηριότητα ονομάστηκε Νεοελληνικός Διαφωτισμός. 

Για την ανάπτυξη του Νεοελληνικού Διαφωτισμού διαίτερα σημαντική ήταν η δράση των Ελλήνων λογίων στη Δύση.

Μεγάλες μορφές στα ελληνικά γράμματα

  ο Δημήτριος Καταρτζής  (Φαναριώτης νομικός)

  ο Ευγένιος Βούλγαρης 

(Κερκυραίος κληρικός  που δίδαξε στην Αθωνιάδα Σχολή φιλοσοφία και μαθηματικά).   

ο Ευγένιος Βούλγαρης 

     ο Γρηγόριος Κωνσταντάς και ο Δανιήλ Φιλιππίδης 

(συνέγραψαν στη δημοτική γλώσσα τη «Γεωγραφία Νεωτερική»)

ο Μιχαήλ Περδικάρης  (Κοζανίτης γιατρός ) σατίρισε σε πεζά και σε στίχους πρόσωπα και γεγονότα της εποχής του.

Ελληνική Νομαρχία

Το 1806 εκδόθηκε στην Ιταλία η «Ελληνική Νομαρχία», ένα έργο 

άγνωστου συγγραφέα αφιερωμένο στον Ρήγα Βελεστινλή. 

Στο σημαντικό αυτό κείμενο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού 

καταδικάζεται η «αναρχία» και η «μοναρχία» και προβάλλεται ως

 ιδανική διοίκηση η «νομαρχία», δηλαδή το πολίτευμα όπου 

εξουσιάζουν οι νόμοι. 

«Η δύναμη των νόμων»

«Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι φτωχοί γονείς ότι σε ένα καθεστώς που κυριαρχούν οι νόμοι, ο καθένας μπορεί να ζήσει καλά, ακόμη και χωρίς να είναι πλούσιος. Οι νόμοι προβλέπουν και γι' αυτούς που δεν έχουν. Τα παιδιά όλων είναι παιδιά της πατρίδας και αυτή τα ανατρέφει, τα γυμνάζει και φροντίζει για την προ κοπή τους. Γι' αυτό και αυτά την αγαπούν και την ευγνωμονούν».

Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία ήτοι λόγος περί ελευθερίας, Αθήνα 1971, σ. 15.

(Απόδοση στα νέα ελληνικά)

Κοσμάς ο Αιτωλός

Ήταν λόγιος μοναχός του Αγίου Όρους, ιεροκήρυκας και μάρτυρας.

Το κήρυγμά του έβρισκε μεγάλη απήχηση στον υπόδουλο ελληνικό 

πληθυσμό της υπαίθρου, όπου περιόδευσε για να αναχαιτίσει 

 (σταματήσει) τους εξισλαμισμούς, ιδρύοντας σχολεία. 

Συνδύαζε το πνεύμα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και της παιδείας 

με τη θρησκευτική πίστη και την εθνική συνείδηση. 

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός απευθύνεται προς τους γονείς

«Και εσείς, γονείς, να παιδεύετε τα παιδιά σας εις τα χριστιανικά ήθη, να τα βάνετε να μανθάνουν γράμματα. Να κάμετε τρόπον εδώ εις την χώραν σας διά σχολείον, να βρήτε έναν διδάσκαλον να τον πληρώνετε να σας μαθαίνη τα παιδιά σας, ότι αμαρτάνετε πολύ να τα αφήνετε αγράμματα και τυφλά. Και μη μόνον φροντίζετε να τους αφήσετε πλούτη και υποστακτικά και μετά τον θάνατον σας να τα τρων και να τα πίνουν και να σας οπισωλογούν. Καλύτερα να τα αφήνετε πτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και αγράμματα».

Ι. Μενούνου, Κοσμά του Αιτωλού, 

Διδαχές και βιογραφία, Αθήνα 1980, σ. 173.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1.Ποιους ονομάζουμε δασκάλους του Γένους;

2. Πού σπούδασαν οι δάσκαλοι του Γένους;

3.Πού δίδαξαν οι δάσκαλοι του Γένους;

4.Ποιο ήταν η προσφορά   των δασκάλων του Γένους;

5. Τι ήταν ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός;

6.Ποιες ήταν οι κυριότερες μορφές του Νεοελληνικού Διαφωτισμού;

7.Τι ήταν η Ελληνική Νομαρχία ;

8.Ποιος ήταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός και ποιο το έργο του;

Έθιμα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, Φώτων

Έθιμα

Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, Φώτων

Πολλά έθιμα και παραδόσεις του λαού μας συνδέονται με την περίοδο από την Παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι και τα Φώτα.

Από τα πολύ παλιά χρόνια έφθασαν μέχρι τις μέρες μας και διατηρούνται ζωντανά πιο πολύ στα χωριά ,αλλά και στις πόλεις (λιγότερο), δίνοντας ένα ιδιαίτερο τόνο στη ζωή των ανθρώπων. 

 Την  περίοδο ως τα Χριστούγεννα κυριαρχεί το κρύο, το τέλος της σποράς και η μείωση του φωτός γιατί το  Δεκέμβριο έχουμε τις μικρότερες μέρες. Από τα Χριστούγεννα όμως και ύστερα οι μέρες αρχίζουν να μεγαλώνουν. «Του Δεκέμβρη η μέρα, καλημέρα-καλησπέρα», λέει μια παροιμία για το Δεκέμβρη. Από τις 22 του Δεκέμβρη, δηλαδή από το χειμερινό ηλιοστάσιο, η απόκλιση του ήλιου αρχίζει να λιγοστεύει, οπότε το βόρειο ημισφαίριο, όπου βρίσκεται και η Ελλάδα, φωτίζεται περισσότερο και η μέρα μεγαλώνει.
  Με τη γέννηση του Χριστού αλλά και με τον ήλιο και το φως σχετίζονται  τα Χριστούγεννα και πολλά από τα ήθη και τα έθιμά τους. 

     Η γιορτή των γενεθλίων του Χριστού θεσπίστηκε στις 25 Δεκεμβρίου από τους Χριστιανούς και ο εορτασμός της επεκτάθηκε σταδιακά σε όλο το ρωμαϊκό κράτος, ανατολικό και δυτικό.  Στόχος τους ήταν να παραμερίσουν τον περσικό θεό Μίθρα, θεό του ήλιου και του φωτός.  Η ημέρα των γενεθλίων του, «το Γενέθλιον του αήττητου Ήλιου», γιορταζόταν στις 25 του Δεκέμβρη.  Η γιορτή αυτή συνδυαζόταν με τα Σατουρνάλια, παλιά αγροτική γιορτή, που έγινε μία από τις σπουδαιότερες γιορτές των Ρωμαίων και γιορταζόταν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου. Ο σύνδεσμος του Χριστού με τον ήλιο φανερώνεται και στην υμνογραφία των Χριστουγέννων: «Ανέτειλας, Χριστέ, εκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε της Δικαιοσύνης». Η γέννηση του Χριστού γιορταζόταν αρχικά στις 6 Ιανουαρίου, μαζί με τη βάπτιση. Το 378 για πρώτη φορά γιορτάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη τα Χριστούγεννα ως αυτοτελής γιορτή.

     Ο κύκλος των εθίμων του Δωδεκαημέρου ανοίγει την παραμονή των Χριστουγέννων και κλείνει τα Θεοφάνεια με τον αγιασμό των υδάτων.

Γενικά τα έθιμα των Χριστουγέννων  προέρχονται από ένα συνδυασμό θρησκευτικών (χριστιανικών και πρότερων), και λαϊκών παραδόσεων που εορτάζονται κυρίως από τους χριστιανούς της Ευρώπης και Αμερικής αλλά και από άλλους λαούς μη χριστιανικούς (Κινέζοι, Ιάπωνες κλπ). 

Στην Ελλάδα συνδυάζονται διεθνή έθιμα όπως ο Άϊ Βασίλης και η υποδοχή του νέου έτους με ελληνικά έθιμα όπως το πρωτοχρονιάτικο ρόδι και ιστορίες με καλικάντζαρους. Κάθε χώρα έχει τα ιδιαίτερα Χριστουγεννιάτικα έθιμά της.

Σε πολλούς από εμάς τα περισσότερα έθιμα είναι άγνωστα, γιατί ζούμε στις πόλεις, όπου ο τρόπος ζωής μας έχει αλλάξει και δεν ακολουθεί την παράδοση.        

ΚΑΛΑΝΤΑ

Τα κάλαντα είναι τραγούδια που λέγονται από ομάδες παιδιών ή ενηλίκων στους δρόμους ή τα σπίτια. 

Τα μορφολογικά στοιχεία των καλάντων παραπέμπουν σε εκείνα των δημοτικών τραγουδιών τόσο στην μουσική όσο και στα λόγια. Οι στίχοι τους εξιστορούν τα θρησκευτικά γεγονότα των ημερών (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια) με λεξιλόγιο λόγιο αλλά και λαϊκό. Η μουσική που τα συνοδεύει είναι απλή και ευχάριστη, ποικίλλει όμως ανά περιοχή υιοθετώντας στοιχεία από την παράδοση της εκάστοτε περιοχής.

Κάλαντα λέγονται την παραμονή των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων και είναι διαφορετικά για κάθε γιορτή.

Καταγωγή της λέξης κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Πιστεύεται ότι η ιστορία τους προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα. Βρήκαν, μάλιστα, αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα).

Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Αλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων.

Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου, το απαντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης:

Στο σπίτι ετούτο πού 'ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη
ν' ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα
να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη
και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι, κρασί και λάδι
κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάρι».

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Τα παιδιά γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, χτυπούν την πόρτα και ρωτούν: «Να τα πούμε;». Αν η απάντηση από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά είναι θετική, τότε τραγουδούν τα κάλαντα για μερικά λεπτά .Αρχίζουν με την εξιστόρηση της γέννησης του Χριστού, συνεχίζουν με παινέματα για το σπίτι και τους σπιτικούς και τελειώνουν με αίτημα για φιλοδώρημα και με την ευχή «Και του Χρόνου. Χρόνια Πολλά». Ο νοικοκύρης τα ανταμοίβει με κάποιο χρηματικό ποσό, ενώ παλιότερα τους πρόσφερε μελομακάρονα ή κουραμπιέδες.

Το πιο γνωστό κείμενο που τραγουδήθηκε και τραγουδιέται ακόμα είναι το παρακάτω με τις δυο/τρεις πρώτες στροφές ως πιο συνηθισμένες.

Καλήν εσπέραν (ή «καλήν ημέραν») άρχοντες, 
κι αν είναι ορισμός σας, 
Χριστού την θείαν Γέννησιν 
να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον 
εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται 
χαίρετ' η φύσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται 
εν φάτνη των αλόγων 
ο Βασιλεύς των ουρανών 
και Ποιητής των όλων. 

Κάνε κλικ στην εικόνα για να τα ακούσεις

Κάλαντα Χριστουγέννων από το CD Τρίγωνα κάλαντα: παιδικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια/ Κική Καψάσκη, MBI, 1995

Κάθε περιοχή της Ελλάδος έχει την δική της εκδοχή, έτσι συναντάμε

ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 Στη Χίο το βράδυ της παραμονής ομάδες παιδιών ή ανδρών γύριζαν στα σπίτια με τύμπανα και φλογέρες ή με μουσική και έψαλλαν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα:

Καλήν εσπέραν άρχοντες,
Κι αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν γέννησιν
Να πω στ’ αρχοντικό σας…

     Στην περιοχή Κοζάνης τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα κρατώντας ένα ξύλο μήκους μισού μέτρου και σχήματος Τ  (την τζομπανίκα) για να χτυπούν τις πόρτες και ένα τροβά (υφαντό σακούλι για τα δώρα). Οι νοικοκυρές τους «φιλεύουν» μήλα, σύκα, καρύδια, κάστανα, κουλουράκια (κολιαντίνες), αβγά, χρήματα κ.ά.

Στην Ήπειρο, την παραμονή των Χριστουγέννων τραγουδούσαν:

Κόλιαντα , μπάμπω, κόλιαντα,
και μένα κολιαντίνα.
Κι αν δεν μου δώσεις
κι αν δεν μου δώσεις κόλιαντα,,
δώσ’ μας την θυγατέρα σ’.

Φέρτε μας τα κόλιαντα,
τι μας πήρ’ η μέρα.
Η μέρα μερουλίζει,
το πουλί τσουρίζει.
Η γάτα νιαουρίζει,
ο Χριστός γεννιέται.
Γεννιέται και βαφτίζεται
στους ουρανούς απάνω.
Οι άγγελοι χαίρουνται
και τα δαιμόνια σκάνουν (=σκάνε).
Σκάνουν και πλαντάζουν
τα σίδερα δαγκάνουν

 Μωραϊτικα κάλαντα:

Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε διέτε μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται
γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα.
Το μέλι τρων' οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κυρά καμαροτράχηλη, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μου, όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,
κάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη,
και τον καθάριο Αυγερινό τον κάνεις δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πεντ' έξι αυγά να πάμε σ' άλλη πόρτα.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει!
Και εις έτη πολλά!

Κάνε κλικ στην εικόνα να τα ακούσεις

Μωραϊτικα κάλαντα από το CD Τρίγωνα κάλαντα: παιδικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια/ Κική Καψάσκη, MBI, 1995

τα Κερκυραϊκά:

Σήμερα οι μάγοι έρχονται στη χώρα του Ηρώδη.
Σήμερα οι μάγοι έρχονται στη χώρα του Ηρώδη.

Και ο Ηρώδης ταραχθείς έγινε θηριώδης.
Και ο Ηρώδης ταραχθείς έγινε θηριώδης.

Κράζει τους μάγους και ρωτά: -Μάγοι πού θε να πάτε;
Κράζει τους μάγους και ρωτά: -Μάγοι πού θε να πάτε;

Στης Βηθλεέμ το σπήλαιο την πόλη την Αγία.
Στης Βηθλεέμ το σπήλαιο την πόλη την Αγία.

Π΄ εκεί γεννάει το Χριστό η Δέσποινα Μαρία.
Π΄ εκεί γεννάει το Χριστό η Δέσποινα Μαρία!

 .

τα Αιγινίτικα:

Καλήμερα! καλήμερα και πάντα καλημέρα! Να τον καλημερίσουμε αυτόν το νιον αφέντη. Αφέντη μου πεντάφεντε, πέντε φορές αφέντη, πέντε φορές αφέντεψες και πάλι αφέντης είσαι....

καθώς και πολλά αλλά όπως τα Θράκικα/Ραιδεστού, τα Κρητικά , τα Σαμιώτικα-Θρακικά, ταΚυπριακά, τα Κυκλαδίτικα, τα Βυζαντινά και τα Ποντιακά. Όλα με τον δικό τους ιδιαίτερο σκοπό-μελωδία προσεγγίζουν το θέμα της γέννησης του Χριστού από διαφορετική σκοπιά. Πέρα από το βασικό θέμα τους, τα κάλαντα επαινούν το σπίτι και την οικογένεια, με ευχές και επαίνους για το νοικοκυριό και την ευημερία του.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πηγές που χρησιμοποίησα: Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη»
ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ