ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΜΕΓΑΛΗ   ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Την Μεγάλη Παρασκευή οι χριστιανοί όλου του κόσμου, ζουν την κορύφωση του Θείου Δράματος. 

Είναι η ημέρα των Παθών του Ιησού.

Ο Ιησούς στο Ρωμαίο διοικητή Πόντιο Πιλάτο

Το πρωί της Παρασκευής οι Φαρισαίοι οδήγησαν τον Ιησού στο Ρωμαίο διοικητή Πόντιο Πιλάτο, για να εγκρίνει την καταδίκη, γιατί οι Εβραίοι ήταν υποδουλωμένοι στους Ρωμαίους. Έπρεπε όμως να πειστεί για την ενοχή Του και γι’ αυτό Τον ανάκρινε. Δεν βρήκε όμως τίποτε ενοχοποιη­τικό εναντίον Του και είπε στους Αρχιερείς :
— Ο άνθρωπος αυτός είναι αθώος. Δε βρίσκω καμιά αιτία για να εγκρίνω την καταδίκη Του.
Οι Φαρισαίοι, για να τον εξαναγκάσουν να υπογράψει την καταδίκη Του, του είπαν :
— Αυτός ο άνθρωπος αναστάτωσε το λαό. Του λέει να μην πληρώνει φόρους. Και λέγει ότι είναι βασιλιάς μας, ενώ εμείς έχουμε ένα βασιλιά, τον δικό σας βασιλιά, τον Καίσαρα.
Ο Πιλάτος φοβήθηκε απ' αυτό. Φοβήθηκε μήπως οι Εβραίοι τον κατηγορήσουν στον Καίσαρα και χάσει το αξίωμα του. Επειδή, όμως, γνώριζε ότι ο Χριστός είναι αθώος και επειδή ήθελε να τον σώσει, τους είπε:
— Επειδή τις ημέρες του Πάσχα χαρίζουμε τη ζωή σε ένα κατάδικο, σας ρωτώ : ποιον θέλετε να βγάλω από τη φυλακή, το ληστή Βαραββά ή τον Ιησού;
Και ο φανατισμένος όχλος των Εβραίων φώναξε:
—Το Βαραββά.
— Και τον Ιησού τι θέλετε να τον κάμω;
— « Άρον, άρον, σταύρωσον Αυτόν».
Αναγκάστηκε, λοιπόν, ο Πιλάτος να υπογράψει την καταδίκη Του. Και για να μην έχει τύψεις πήρε νερό, έπλυνε τα χέρια του και είπε:
— Εγώ είμαι ανεύθυνος, σεις να όψεστε. Ο δε μανιασμένος εκείνος όχλος φώναξε :
— Η ευθύνη ας πέσει πάνω μας και πάνω στα παιδιά μας.
Τότε ο Πιλάτος παράδωσε τον Ιησού στους Εβραίους να Τον σταυρώσουν, αφού διάταξε να Τον μαστιγώσουν και να Του φορέσουν ακάνθινο στεφάνι.

Χλευαστικά αποκαλώντας τον «Βασιλιά των Ιουδαίων», τον χτυπούν και τον φτύνουν.
Η ώρα της Σταύρωσης έχει πλησιάσει. Φορτωμένος ο Ιησούς με τον Σταυρό στον οποίο θα σταυρωθεί,
οδηγείται προς τον λόφο του Γολγοθά. Στο δρόμο δεν αντέχει το βάρος του Σταυρού και πέφτει.
Οι Ρωμαίοι επιβάλουν στον Σίμωνα τον Κυρηναίο, που διερχόταν από εκείνο το σημείο,
να μεταφέρει αυτός τον Σταυρό του Μαρτυρίου. Μετά από λίγο, ο Κύριος, φώναξε δυνατά: «Τετέλεσται»και έτσι εκπνέει
«ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», αφού προηγουμένως είχε συγχωρήσει όσους ευθύνονταν
για τον θάνατο Του. Κατά τον θάνατο του κυρίου, τρέμει από φόβο και αυτή η άψυχη κτίση.
Έπειτα λογχίζεται από τους στρατιώτες στην πλευρά του και τρέχει αίμα και νερό.

Τέλος, κατά το ηλιοβασίλεμα, έρχεται ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος μαζί του,
κρυφοί μαθητές του Χριστού, αποκαθηλώνουν από τον Σταυρό το πανάγιο σώμα του διδασκάλου τους,
το αρωματίζουν, το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι και το θάβουν σε καινούργιο μνημείο, κυλώντας πάνω στο στόμιό του μεγάλη  πέτρα.

.

Η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη και απαγορεύει ακόμα και το λάδι.


Πολλοί πιστοί συνηθίζουν να πίνουν την Μεγάλη Παρασκευή λίγο ξύδι, εις ανάμνηση αυτού που έδωσαν στον Ιησού,
όταν ζήτησε νερό τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής Του.
Το βράδυ, από άκρη σε άκρη της γης, οι Έλληνες, οι Ορθόδοξοι, ψάλλουν το "Ω γλυκύ μου έαρ", καθώς το πένθος κορυφώνεται. Κρατώντας αναμμένα κεριά, ακολουθούν τις περιφορές των Επιτάφιων, που είναι στολισμένοι με πολύχρωμα λουλούδια.

Η ζωή εν τάφω 

από την Γλυκερία

¨Αι γενεαί πάσαι" 

από την Γλυκερία